خاطره ها

سال 2018 هم تمام شد هر چند اواخر آن با تلخی برای هموطنان همراه بود و هر چند در این سالها اول و آخر نداره و کلا سالها همه شده تلخی و هر بار نگاه به تقویم ایران می کنیم سراسر حادثه و زشتی و تلخی است امیدوارم سال 2019 سال خوبی برای همه ما باشه و حداقل این یک سال غم و مصیبت و تورم و درد و فقر و فلاکت بره مرخصی و دست از سر ایران برداره هر چند روزگار برای ما بد نمی خواد بلکه خود ما هستیم که با بی تدبیری و خودخواهی و دروغ سالهای خوب خراب می کنیم

سال نو مبارک

خاطره ها...

نصف شبی داشتم با یکی از دوستانم در ایران چت می کردم یاد قدیم افتادم که باید برای چت کردن اونم با یاهو مسنجر مینشستی پشت کامپیوتر تازه با اون مونیتور های لامپی تو اتاق تاریک صبح ها از چشمها خون می چکید و میشدیم اینهو قاتل های زنجیره ای ، اما الان تو تختت دراز میشی و چت میکنی هر چند چت همون چته و فرقی نکرده اما ما فرق کردیم و تنبل تر شدیم و هر چی پیشرفت کردیم تنبل تر شدیم , میترسم یه روزی برسه کلا از تختمون تکون نخوریم .

خاطره ها...

وقتی جایی آتش میگیره روشی هست برای خاموش کردن آن ، یعنی میان کنار آتش اصلی یه انفجار مصنوعی ایجاد می کنن این انفجار اکسیژن منطقه برای چند لحظه از بین میبره و همین کار باعث میشه به آتش سوزی اصلی هوا نر خاطره ها...

حق ما باخت از ژاپن نبود هر چند حق ما برد هم نبود ، شاید واقعا حق ژاپن برد بود چون هدف داشتن و یاد گرفتن برای هدفشون بجنگن و تا لحظه آخر جنگجو باشن ، ژاپنی ها یاد گرفتن هیچ کجا و در هیچ شرایطی منتظر دی خاطره ها...